Isolatie

22 februari 2015 | poëzie

Hier ben ik omdat haar laatste kamer
last van dunne muren heeft en winterkou
geen vat mag krijgen op haar oude botten.
Ik schroef en zaag aan haar behaaglijkheid.

Hier zal ze nog wonen met het uitzicht op haar oorlog,
mijn vader, dertigduizend kruiswoordpuzzels,
Jezus Christus, het Vermouthje om een uur of vijf
en ook elk lief woord dat ze niet spreken kon.

Ik bouw een muur die haar zal binnenhouden,
opdat ze niet te vroeg naar buiten waait.