door stormkind | Mei 30, 2006 | proza
Nacht. Lief aan mijn zij. Rustig, rustig, rustig rijmt ze adem op adem. Aan het voeteneind de komma van een opgekrulde kat. De nacht is donkergeel – natriumlicht dat tegen de laaghangende wolken botst. Nacht. Slapeloos tevreden. Adem in. Adem uit. Ik hoor de bui van...
door stormkind | Mei 16, 2006 | proza
In dit lukraak neergesmeten berglandschap is de wind aan het woord. Een verhaal dat de wolkschaduwen geduldig voortduwt over de hellingen, een verhaal van rotsen en zon, van almaar hetzelfde anders. De lange, langgerekte zinnen van de wind. Ik ben hier, heel even. Zo...
